گزارش سایت خبرگزاری ایکنا با موضوع
به گزارش ایکنا، اولین همایش «قرآن و علم» با محوریت تبیین اعجاز علمی آیات ۶ و ۷ سوره طارق (راز صلب و ترائب) ظهر پنجشنبه دهم شهریور، از سوی مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت امام رضا(ع) تهران و مؤسسه فرهنگی و خیریه شهیدان تقیزاده برگزار شد.
در این نشست قاسم ساکی، فلوشیپ جنینشناسی بالینی سخنرانی کرد که گزیده آن را در ادامه میخوانید؛
قرآن کریم کتاب صرفا علمی نیست. هدف از نزول قرآن گسترش مرزهای علمی نیست ولی چرا قرآن در مباحث علمی ورود کرده است، یکی از دلایلش این است که بحث روز آن زمان بوده و در پاسخ به شبهات زیادی که در آن زمان وجود داشته آیات فراوانی برای تبیین موضوع نازل شده است. هر پیامبری که به پیامبری مبعوث میشد اولین سوالی که از او میشد درباره نحوه خلقت بود لذا قرآن به نحو مبسوط درباره تکامل جنین و خلقت انسان بحث کرده و جزء اولین آیاتی که بر پیامبر(ص) نازل شد بحث خلقت بود. این نشان میدهد در آن زمان خلقت و تکامل جزء بحث روز آن زمان بوده و قرآن در رابطه با این موضوع ورود کرده است. حالا باید بحث کنیم ورود قرآن ورود علمی بوده یا نه؟
در آن زمان نظریات متعددی مطرح بوده است. عدهای گفتند انسان از نطفه مرد خلق شده، عدهای گفتند نطفه با خون عادت ماهانه مخلوط میشود، عدهای گفتند رحم فقط برای رشد انسان است. این نظریات تا قرن هجده و نوزده فضای اروپا را اشغال کرده بود. قرآن در قرن هفتم نازل میشود و چقدر جالب به این ابهامات پاسخ میدهد. قرآن در قرن هفتم میگوید: «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا» یعنی خلقت بشر از نطفه امشاج آن هم از نطفه زن و مرد است. این دلیل محکمی برای اعجاز نیست؟ پیامبر(ص) ما در فضای عربستان که علم جایگاهی نداشته به دقت به این سوال پاسخ میدهد. دانشمندان اروپا دوازده قرن بعد یعنی در قرن نوزدهم که میکروسکوپ کشف شد به سلول نگاه کردند و متوجه شدند که دو سلول جنسی نر و ماده ترکیب میشوند.
در ادامه آیه خداوند میفرماید: «فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا». هر جا قرآن درباره سمع و بصر سخن گفته اول سمع را گفته و بعد بصر. این کاملا جنبه علمی دارد. از نظر جنینی تکامل سیستم شنوایی زودتر رخ میدهد و در هفته بیست و ششم راه میافتد ولی سیستم بینایی در هفته بیست و هشتم به بعد است. البته شنوایی از بینایی مهمتر است. این نکته تربیتی را هم عرض کنم که بر اساس این آیه مادران باردار بدانند تربیت فرزند از هفته بیست و ششم آغاز میشود.
نطفه مراحل مختلفی پشت سر میگذارد: «فَإِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ». علقه در ترجمه به معنای خون بسته است. مگر خلقت ما از خون بسته است؟ اگر از دید جنینشناسی به خون بسته نگاه کنیم میبینیم معنای آیه بسیار دقیق است. شما به تصویر علقه نگاه کنید. در اطراف آن حفرههایی است که پر از خون است ولی این خون جریان ندارد. در روز بیست و دو با شروع تپش ضربان قلب این خون جریان پیدا میکند. پیامبر(ص) در قرن هفتم از علقه صحبت کرده است. باید تیم تخصصی از رشتههای مرتبط ساخته شود تا معنای آیات صدق پیدا کند. ما در ترجمههایمان زمینه را برای ایجاد شبهه ایجاد کردیم. ما معنای علقه که میتوانست زمینه شبهه باشد را با مشاهده تصویر آن متوجه میشویم و اینکه میتواند دنیایی از اطلاعات را به ما بدهد.
در روز بیست و دوم محصول حاملگی به مضغه تبدیل میشود. مضغه یعنی گوشت جویدهشده، به معنای آدامس هم هست. اگر به کتابهای جنینشناسی نگاه کنیم متوجه میشویم جنین در این دوران شبیه آدامس یا گوشتجویده شده است. میخواهم عرض کنم اگر ما نگاه تخصصی به آیات نداشته باشیم بحث ابتر میشود. ما میتوانیم خیلی از آیات را با دانش روز تطبیق دهیم. البته من نمیخواهم با علم روز حقانیت قرآن را اثبات کنم چون قرآن مبین است و برتر از علم است. این قرآن است که علم را تایید میکند و ثابت میکند. اگر ما نتوانستیم بعضی آیات را تفسیر کنیم به معنای این نیست آیه مشکل دارد.
در رابطه با آیه «يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ» از دیدگاه جنینشناسی درست است بیضهها درون کیسه بیضه هستند، ولی واقعیت امر این است؛ بیضهها ابتدا در فضای صلب و ترائب به صورت غیر متمایز قرار دارند ولی در هفته آخر در کیسه مینشینند. بنابراین میتواند آیه اشاره به جایگاه بیضه باشد. از منظر جنینشناسی اگر شما به خون بیضه هم دقت کنید از محل صلب و ترائب است.
در رابطه با نظریهای که بیان شده باشد باید عرض کنم مبنای این نظریه چیست؟ اینکه تمام مایعات بدن منشاش خون است، اما دقت کنید مایع منی فقط مایع نیست اسپرم هم دارد اگر اسپرم دارد این اسپرم از پلاسما است؟ خیر، این بزرگترین نقد این نظریه است.
لینک خبر
https://iqna.ir/fa/news/4082543